Dag 12 t/m 18

06-10-2016

Weer een lekker rommelige nacht achter de rug. Eerst kwamen er een groep spaanstalige vrouwen redelijk rumoerig en laat terug in het hotel aan. En vervolgens begon het bed steeds meer te kraken. Dus elke keer als ik omdraaide werden zowel Linda als ik wakker. Vandaag stond er een wandeling door een natuurpark op het programma. Op het punt aangekomen waar vandaan we zouden vertrekken heeft een groot deel van de groep weer besloten om niet mee te gaan. Uiteindelijk zijn we met z'n zevenen de wandeling van 2 uur gaan doen. Er is nog een klein deel van de groep met een andere gids mee gegaan die ong een uur nodig zouden hebben en de rest bleef in de buurt rondhangen.
Deze wandeling leidde ons door een bergachtig landschap met een hoop verschillende meertjes. Ook hier kregen we weer uitleg over de verschillende planten en bomen die dit gebied rijk is. Zo waren er verschillende medicinale planten die goed tegen allerlei soorten kwaaltjes zoals hoofdpijn of buikpijn zijn. De gids wist dit omdat hij zijn zoontje als proefpersoon gebruikt. Qua dieren zijn we niet heel veel tegen gekomen maar dat maakte de omgeving meer dan goed. Prachtige bergen met laaghangende wolken erom heen.
Na een kleine 2 uur zat de wandeling er helaas alweer op en moesten we weer verder met de bus. De rit vandaag ging richting Guayaquil. We moesten eerst nog over een bergpas op 4100 meter hoogte, maar daarna zouden we binnen 1,5 uur afdalen naar zee niveau. Onderweg nog even gauw wat gegeten bij een wegrestaurant. Linda wilde graag een fruitsalade maar vermoedelijk was dat teveel werk, want ze riepen eerst dat het een kwartier zou duren maar een paar minuten later was het helemaal niet meer verkrijgbaar. Aangekomen in Guayaquil hebben we eerst de koffers naar de kamer gebracht. Althans beter gezegd ik heb de koffers naar de kamer gebracht. Ons hotel van vandaag ligt namelijk recht tegenover een park midden in de stad waar de leguanen gewoon los rond lopen. Linda had dus ook niet lang nodig om op haar buik in het park deze dieren te fotograferen. Toen ook Linda klaar was begon onze city Tour. Dit was een wandeling van een uurtje om even wat highlights van deze stad te bezichtigen.
Om zeven uur zijn we met z'n allen wat gaan eten in een restaurant vlakbij. Dit omdat het de laatste avond was samen met onze gids Tim en onze chauffeur Fernando. Hun gaan namelijk niet mee naar de Galapagos eilanden omdat we daar weer een nieuwe lokale gids krijgen toegewezen. Alles ging weer lekker op zijn ecuadoriaans en het duurde dus even voordat we met z'n allen zaten te eten. Dit keer hadden we wel zelf keus wat we wilde eten dus daar kon de groep niet over zeuren. Dus werd er maar gezeurd over hoe lang het duurde en dat het afrekenen zo moeizaam ging. Ach ja we blijven Nederlanders toch. Na het eten zijn we nog even snel een cocktail gaan drinken met een deel van de groep en onze gids. Hierna zijn we snel gaan slapen want de morgen gaat om 5 uur de telefoon voor de wake up call.

07-10-2016 tot 10-10-2016

Vijf voor vijf zo wakker als het maar zijn kon. Vijf uur de telefoon aangenomen en toen vlug de koffers in orde gemaakt. Vandaag vliegen we namelijk richting de Galapagos eilanden. Om acht uur ging ons vliegtuig dus moesten we zorgen dat we op tijd op het vliegveld waren omdat onze koffers nog grondig gecheckt moesten worden. Iets over half zeven na een paar kleine omwegen kwamen we aan op het vliegveld. Eerst ingecheckt en gelukkig hadden ze nog plekken naast elkaar. Ook al zou het maar een een vlucht van 1,75 uur zijn Is het wel zo gezellig als je naast elkaar kan zitten. Daarna de beruchte koffer check. Achteraf viel alles reuze mee alleen door een scan en toen kregen we tape om de koffer heen dat alles goed zou zijn. Uiteraard vertrok het vliegtuig een kwartier te laat maar goed naar hun standaarden viel dat nog alles mee.
Rond negen uur plaatselijke tijd, want er zat weer een uur extra tijdsverschil tussen, kwamen aan op het vliegveld van de Galapagos eilanden. Nadat de koffers nogmaals gecontroleerd werden, maar ditmaal door een drugshond, konden we door richting de douane om de 100 dollar p.p. te betalen om verder te mogen gaan. Eenmaal buiten gekomen stonden er 2 gidsen op ons te wachten, Manuel en Ramiro. Toen iedereen weer gesetteld was vertrok de bus richting ons hotel aan de andere kant van het eiland Santa Cruz. Halverwege stopte we bij een restaurant wat een aardig stukje van de openbare weg gelegen was. De weg richting dit restaurant was onverhard en hobbelig en vol met de beroemde Galapagos schildpadden. Joekels van schildpadden midden op de weg waar je geen keus door heb dan te wachten tot ze besluiten om aan de kant te gaan. Wij vonden dit uiteraard niks erg omdat we zo mooi alvast wat foto's konden nemen. Aangekomen bij het restaurant werd eerst onze bestelling opgenomen voor de lunch waarna wij een rondleiding kregen. Deze rondleiding leidde ons langs nog veel meer schildpadden. Hier kregen we ook nog de tijd om met deze fantastische dieren op de foto te kunnen gaan. Enigste voorwaarde was dat je minimaal 2 meter afstand hield en geen flits zou gebruiken. Vooral de eerste regel bleek toch een lastige te zijn voor Linda want ze kwam met tijden toch aardig dichtbij voor die ene super foto. Gelukkig geven deze dieren het zelf ook aan als je te dichtbij komt want dan schieten ze gewoon hun schild in en kun je je foto wel vergeten op dat moment.
Na de lunch zijn we door gereden naar ons hotel en hebben we koffers snel afgegeven. Want we gingen nu te voet richting het Darwin instituut dat hier gevestigd is. Een interessante rondleiding kregen we hier over de evolutie theorie, maar ook over de huidige bedreiging voor de eilanden en de dieren die hier leven. We hebben hier ook zelf nog even wat rondgelopen en zijn toen weer terug richting het centrum gelopen. Onderweg kwamen we nog een klein strandje tegen waar wat leguanen en krabbetjes op de rotsen van de zon aan het genieten waren. Uiteraard moesten hier de nodige foto's van gemaakt worden dus duurde het even voordat we weer verder konden. Ik vond dit helemaal niet erg want zo kon ik even lekker genieten van het uitzicht op de palmbomen en de zee met een heerlijk zonnetje erbij. Aangekomen in het centrum van het enigste stadje op dit eiland kwamen we voorbij de visafslag. Er kwamen net wat vissers terug met o.a. kreeften en verschillende soorten vis. Dit was op zich nog niet zo bijzonder maar wel het feit dat er gelijk 3 of 4 pelikanen erop afkwamen net als een zeeleeuw die daar al op z'n gemak op het bankje lag te slapen. Waarschijnlijk wist hij al wat er zou gebeuren en lag hij dat daar rustig af te wachten. Wij zijn niet al te lang blijven hangen want we wilde graag naar de hoofdpier om daar van de zonsondergang te genieten.
Voor het avond eten hadden onze gidsen om zeven uur gereserveerd voor de hele groep. Daar aangekomen was iedereen er behalve de gidsen zelf. Dit werd dus even spannend aangezien we het programma van de dag erna nog niet gehoord hadden en we dus ook nog niet wisten hoe laat we opgehaald zouden worden. Maar zoals ons van te voren al verteld was over de gidsen op de Galapagos, en blijkbaar niet tegen iedereen bij ons in de groep, kwamen ze 45 minuten later alsnog opdagen en vertelde ze netjes wat de plannen voor de dag erna zou worden.
Dag 2 op de Galapagos begon met een boottrip van 2,5 uur naar het volgende eiland Isabella. Omdat ik nogal makkelijk zeeziek wordt toch maar een pil in genomen en maar hopen op het beste. Gelukkig was de zee vrij kalm en kon ik mooi op de voorsteven gaan zitten in de frisse lucht. Onderweg een paar zeeleeuwen in het water gespot en nog wat rondtrekkende vogels. Ik was wel blij toen we eenmaal van de boot af mochten want het blijft toch niet echt mijn ding. Ook hier hebben we eerst de koffer afgegeven alvorens we naar het restaurant gingen waar we zouden gaan lunchen. Hier zouden we, wat achteraf bleek, telkens gaan eten voor de lunch en het diner. Dit vonden wij niet erg maar het toppunt van klagen zou hier wel ontstaan. Ik zal de verdere details jullie besparen want het moet wel leuk blijven. De middag excursie stond in het teken van een wandeling langs de kust waar we verschillende inhammen inliepen om naar het uitzicht te gaan kijken. Bij de laatste inham waar we kwamen hadden we geluk want het begon net hoog water te worden. Dit betekende dat er in het ondiepe water scholen met vissen zich verzamelde wat weer de nodige roofdieren opleverde. Zo hebben we een pinguïn gezien. Ook meerdere zeeleeuwen waren actief alsmede ook de welbekende vogels: jan van genten. Deze vogels cirkelen boven het water rond totdat ze een school vissen zien en duiken dan vanuit de lucht het water in om een vis te pakken zien te krijgen. Best wel een spectaculair gezicht zeker om dit met je eigen ogen te zien. We zijn hier dan ook best een tijdje blijven hangen waardoor we in tijdnood kwamen voor de rest van het programma. We moesten namelijk nog langs de flamingo's en het schildpadden breeding centre. Bijdeed,laatste kwamen te laat aan maar we mochten toch nog even gauw een rondje doen als het niet te lang duurde. Hier konden we wel goed de verschillen tussen de verschillende schildpadden zien. Hoewel ze allemaal van dezelfde soort zijn hebben ze zich in de loop der jaren toch aangepast aan het eiland waar ze op leefde. Omdat we nog wat tijd over hadden voordat we gingen eten hebben nog even onze snorkelspullen gepakt en zijn we snel richting de zee gegaan. Helaas voor ons was het toch iets ruwer als we gehoopt hadden en was het water te troebel om goed te kunnen snorkelen. Dus uiteindelijk toch maar snel een douche gepakt om op te zijn voor het avond eten.
De tweede dag op het eiland Isabella begonnen we met een wandeling langs de krater van 1 van de 2 vulkanen op dit eiland. Ook hier gingen we weer met zijn zevenen. Wel gingen er nog een paar mee om wat foto's te nemen van de omgeving. Na een goed uur kwamen we aan bij de rand van de krater. Dit gaf een ons een prachtig uitzicht en we hadden geluk want de wolken waren net wat aan het open trekken. De krater heeft een diameter van zo'n 5 a 6 km en we konden makkelijk naar de overkant kijken. Omdat we met zo'n kleine groep waren en de wandeling naar boven redelijk snel was verlopen hadden we nog wat tijd over om een omweg te nemen voordat we terug naar de bus gingen. Deze omweg leidde ons langs de rand van de krater zodat we uit verschillende hoeken alles konden bekijken. Nadat we weer een goed uur hadden gelopen begonnen we aan de afdaling terug naar de bus. Op ongeveer 15 minuten van het eindpunt ging helaas Linda flink door haar enkel. Ze stapte ergens net in een kuiltje waardoor ze even goed misselijk werd. We hebben de rest van de groep alvast vooruit gestuurd zodat ze even rustig kon bij komen. Ondertussen had de gids een flinke tak afgebroken voor haar ter ondersteuning bij het lopen. Nadat ze een paar keer geprobeerd had om zelf te lopen bleek dat dat niet echt een optie zou gaan worden omdat het toch nog een redelijke afdaling was. De gids had toen het idee om Linda de rest te gaan dragen. Hij heeft de stok in tweeën gebroken zodat Linda hierop kon gaan zitten zodat hij en ik haar naar beneden konden tillen. Op een gegeven moment werd alleen het pad te smal om haar op deze manier verder te vervoeren. Ik heb toen besloten om haar het laatste stuk op mijn rug naar beneden te brengen. Waren die boot camp lessen toch niet voor niets geweest. Gelukkig kwam er ook nog iemand van onze groep even terug om te helpen met de cameratas. Gelukkig zijn we verder niet meer uit gegleden of zoiets en zijn we zonder verdere kleerscheuren terug bij de bus gekomen.
Na de lunch stond er een snorkel excursie gepland. Dus Linda heeft haar pijn opzij gezet en is toch nog lekker mee wezen snorkelen. Gelukkig maar want we hadden hier meer geluk als de dag ervoor. We begonnen wat verder van de groep weg zodat wij lekker rustig aan konden doen. Hier en daar wat mooie vissen gezien en Linda had ook nog een blauwe zeester gevonden. Toen we eenmaal aankwamen bij de plek waar de rest als eerste was geweest hadden we het al behoorlijk koud gekregen. Het water was namelijk maar een graad of 18. Maar het gene wat we hier zagen zorgde ervoor dat we toch nog een paar minuten langer in het water bleven. Er zat hier namelijk een joekel van een zeeschildpad. Deze bleef lekker rustig eten terwijl wij foto's en filmpjes konden maken. Na een minuut of 5 besloot de schildpad om verder te gaan naar een gebied waar wij niet meer mochten komen. Voor ons was dit ook niet slecht want we waren er niets warmer op geworden. Toen we weer terug uit het water waren bleek dat we toch nog iets gemist hadden. Een paar anderen hadden namelijk nog een hele groep roggen gezien. Dit hadden wij ook wel graag willen zien want dit hadden we nog nooit mee gemaakt. Maar goed morgen zouden we weer een kans hebben want dan gaan we weer ergens anders snorkelen. Toen we eenmaal iets of wat opgewarmd waren zijn we terug gelopen naar het strand. Hier zat de rest van onze groep al lekker in het zonnetje op te warmen. Op een gegeven ogenblik hoorde we een geluid van achter ons vandaan komen. Het bleek dat de zeeleeuwen het tijd vonden om weer te gaan zwemmen en kwamen van de bankjes af en begaven zich richting de zee. Linda pakte gelijk haar camera om dit vast leggen. Het is omdat ze op een gegeven moment zelf maar opzij stapte anders had 1 van die zeeleeuwen haar zo omver gelopen.
We waren best vroeg terug bij ons hotel en besloten we nadat we even het zout afgespoeld hadden dat we nog even richting de barretjes gingen om samen een cocktailtje te gaan drinken. Helaas waren diegene aan het strand dicht dus konden we de zon niet zien ondergaan maar dat mocht de pret niet drukken en zijn we in het centrum wat gaan drinken. Na het eten zijn we met 2 andere dames op zoek gegaan naar een andere bar om samen nog wat te gaan drinken. Bij de eerste hadden ze helemaal geen cocktails en moesten we even verder zoeken. Een barretje of 3 verder hadden ze wel cocktails en namen we hier plaats bij nog vier andere uit onze groep. Nadat ze onze bestelling hadden opgenomen konden we even lekker roddelen over wat voor drama het weer was met het eten. Na 5 minuten kwam de serveerster terug met de vraag of we toch geen gebruik wilde maken van de happy hour. Dit was eigenlijk maar tot acht uur, het was kwart voor negen ondertussen, maar dat was geen probleem zei ze alleen hadden we dan maar keus uit 3 verschillende cocktails. Dus een andere uitgekozen want we blijven toch gierige Nederlanders. Helaas voor ons kwam 10 minuten later de serveerster weer met de mededeling dat ze geen cocktails konden maken want de limoen was op. We konden nog wel een Pina Colada bestellen maar die viel dan niet binnen de happy hour. We konden hier wel om lachen en dus toch onze bestelling maar weer veranderd. Na lekker nog wat gekletst te hebben, lees geroddeld, zijn we weer terug gegaan naar het hotel.
Onze laatste dag op dit eiland begonnen we met een excursie door de baai. Hier hadden ze vier vrijwilligers voor nodig die met een andere groep mee wilde omdat ze er niet meer dan 16 op 1 boot mee mochten nemen. Na wat drama op en neer, wat eigenlijk de avond van te voren al was begonnen toen ze het hadden gevraagd, gingen uiteindelijk Linda, ik en 2 andere dames waar we eerder al mee waren gaan canyoningen met de andere groep mee. Gelukkig voor ons bestond die andere groep maar uit 4 mensen. Zo werd het toch nog bijna een privé excursie. We begonnen met een tocht langs de rotsen en een stuk mangrove. Hier kwamen we verschillende zeeschildpadden en een pinguïn tegen. Toen zijn we aan land gegaan voor een wandeling van zo'n 3 kwartier. Hier kwamen we hordes leguanen tegen die lekker op de lava rotsen lagen te zonnen. Verder door was er een dominante zeeleeuw zijn territorium aan het controleren op indringers en dat ging gepaard met de nodige herrie die hij maakte. Ook kwamen we langs een rustplaats van witpunt haaien. Deze lagen in een soort kanaal verstopt. Ze lagen hier met waarschijnlijk wel meer dan z'n twintigen. Toen kwam de tijd weer om te gaan snorkelen. Weer moesten we het koude water in maar dat weerhield ons niet. Voordat we op de plek aan kwamen waar we het water in mochten zagen we een nog een klein haaitje zwemmen maar die zijn we helaas niet meer met snorkelen tegen gekomen. Wel kwamen we weer een hoop zeeschildpadden tegen. Ik was wat verder verwijderd van Linda waardoor ik helaas een flinke rog gemist heb die Linda wel gezien heeft. Ook hier zijn we weer zo lang mogelijk in het water gebleven totdat we het echt niet meer uit hielden. Terug aan wal stond er alleen de lunch nog op het programma voordat we weer met de boot terug richting Santa Cruz zouden gaan varen.
De zee was vandaag ruwer als de heenreis en dus nu maar anderhalve pil van iemand anders geleend want ik kon die van ons eigen niet meer vinden. Eenmaal op zee mocht ik niet op de voorsteven zitten dus ben ik aan de zijkant gaan zitten en heb mij goed vast gehouden aan de railing. Zo kon ik in ieder geval in de frisse lucht zitten dit was wel fris naar zo werd ik in ieder geval niet ziek. Dit konden 2 andere niet zeggen. Eentje werd zelfs zo ziek dat ze moest overgeven aan boord. Helaas voor haar deed ze dit aan de verkeerde kant en kreeg ze ook nog een smak water over haar heen.
Deze avond gingen we eten aan een tafel die gedekt was in de buitenlucht. Hier waren allerlei kleine garages ingericht als keuken/restaurant. Dit was allemaal heel gezellig en Linda heeft heerlijke kreeft op. We zouden met de 2 dames nog wat gaan drinken omdat het de avond daarvoor niet helemaal lekker was gelopen en dit onze laatste avond zou zijn. Maar helaas was 1 van de twee nog steeds niet helemaal lekker van de zeereis. Dus toch maar terug naar het hotel en de koffers pakken.


11-10-2016

Vandaag staat helaas de terugreis naar Nederland gepland. Gaat altijd veel te snel maar ja ook dit hoort erbij. Op de weg richting het vliegveld zijn we nog even bij een hele diepe krater gestopt alvorens we echt definitief weg zouden gaan. Allereerst hadden we een kleine vlucht van ong 2 uur nodig om terug te komen naar het vasteland van Ecuador. Hier hadden we een tussenstop van 6 uur. We hadden de mogelijkheid om de stad nog even in te gaan, maar dit hebben toch maar niet gedaan. Je weet maar nooit of je weer op tijd terug zou zijn want het is en blijft Ecuador en daar is niets zeker. Ik heb op het vliegveld nog wel samen met de lokale mensen de kwalificatiewedstrijd van Ecuador tegen Colombia gekeken. Gelukkig speelde ze uiteindelijk gelijk zodat de mensen nog goed gestemd bleven. Om kwart voor zeven lokale tijd vertrokken we dan eindelijk voor de vlucht naar Schiphol die een goede elf uur in beslag zou nemen.

12-10-2016

Kwart over 1 's middag waren we bij onze gate en om 7 over twee hadden we onze trein richting Roosendaal al te pakken. Op het station stond schoonmoeders ons op te wachten om ons thuis af te zetten. Uiteindelijk waren we iets voor vieren weer terug in ons eigen huisje en konden we nog een paar dagen gebruiken om weer terug in het ritme te komen.