Dag 10 t/m 12

Dag 10 t/m 12

Maandag 10 November

We hadden dit keer een camping recht naast het bedrijf waar we deze dag mee zouden gaan kajakken. We moesten er om 7.45 uur zijn, dus we hadden maar een wekker gezet voor de zekerheid. Zelfs nu we er recht naast waren moesten we uiteindelijk nog opschieten om op tijd te zijn, maar goed daar heb je vakantie voor toch? Na kennis gemaakt te hebben met onze gids van vandaag (pete) kwamen we er ook achter dat we de enigste 2 waren die met hem mee gingen. Altijd fijn een prive gids voor het geld van een normale trip. Eerst moesten we een stuk met de bus mee voordat we met de watertaxi naar ons laatste drop off punt werden gebracht. Aangekomen bij de pier moesten we alvast in de watertaxi stappen en werden de kajaks achterop vast gebonden. Toen werden we met een tractor naar de waterlijn gebracht want het was namelijk nog eb. Na een twintigtal minuten kwamen we aan in anatonui bay. Hier kregen we nog wat uitleg over de kajak en het materiaal. Het gene wat verschilt van het kajakken op de rivier is dat we met z'n tweeen in 1 kajak zaten en dat je met je voeten kon sturen. We hadden weer eens geluk vandaag want het zonnetje scheen weer volop bij zo'n 22 graden. Ideaal weer om een zonnebrand op te lopen. Omdat we dat al meegemaakt hadden deze vakantie, en 1 keer meer als zat is, kregen we mooie hoedjes van onze gids, hebben we een hoop zonnebrand opgesmeerd en hadden we genoeg water meegenomen. We hadden ook het geluk dat het ondertussen vloed aan het worden was. Hierdoor kwamen er verschillende stukken land onder water te staan waar je anders niet kan komen. Ook te voet zijn sommige van deze delen niet te bereiken. In 1 van deze stukken, genaamd "shags bay," zijn we dan ook in gevaren. En ja hoor linda zou linda weer eens niet zijn als ze hier weer niet een baby rob tegen zou komen. Volgens de gids was het jonkie van dit seizoen die eigenlijk een maand te vroeg is. Maar daar hoorde je linda niet over klagen. Omdat het onder gelopen stukken land zijn is het water hier niet heel diep en kraakhelder. Ideaal om onze nieuwe onderwater camera uit te testen. Deze heeft ook een film functie. Dus toen de robben bij ons in de buurt zwommen gauw dat ding onder water gestoken en filmen maar. Geeft best wel een leuke twist aan de collectie foto's/filmpjes. Hierna zijn weer door gaan peddelen richting een klein eilandje net voor de kust. Dit is een beschermd eiland waar verschillende dieren zich kunnen voortplanten zonder dat ze gestoord worden. Ook hebben ze hier een kolonie van robben zitten. Je moet op minimaal 20 meter afstand blijven maar dat is meer dan genoeg om alles te kunnen bewonderen. Ondertussen werd het tijd voor de lunch en onze gids had een prachtig mini strandje gevonden waar je ook alleen maar kan komen met vloed. We kregen een heerlijk stokbroodje met een vers bakkie koffie. Ook was er aan het toetje gedacht. Hele foute chocolade taart en een soort van boterkoekachtig iets wat nog lekkerder was dan de chocoladetaart. We kregen nog even wat tijd om lekker te uitbuiken om vervolgens weer verder te peddelen richting eindbestemming anchorich. We hebben nog even een grot bezocht en vers water uit een soort van brandslang gehaald die in de zee dreef. Deze slang was aangesloten op een riviertje dat verderop in de bergen lag en je had maar 0,1% kans dat je er ziek van zou worden. Net voordat we klaar waren kwam er vlak bij ons een rob boven water die zijn lunch aan het opmeten was. Hij had namelijk een octopus gevangen en was die aan het het verslinden. De gids zei dat dit pas de tweede keer was dat hij dit mee maakte, maar daar geloof ik helemaal niks van.
Al met al was het weer een ervaring die we niet hadden willen missen. Dit keer had ik nog even geluk, want we kwamen terrecht in een wedstrijdje tussen twee watertaxis. Wij zaten mooi in de juiste taxi. Deze had namelijk een spiksplinternieuwe 250 pk honda motor erachter hangen. Hij was dus een stukje sneller dan de ander en dat wilde de schipper laten zien ook. Hij trok het gas even lekker open en maakte wat lekkere bochtjes langs de andere taxi. Altijd fijn om bij de winnende partij te zitten.Rond een uur of vijf waren we weer terug op de basis en konden we lekker even het zoute water van ons afspoelen.
We besloten om nog even een stuk te gaan rijden en kregen de tip om naar Murchinson te rijden. Hier moesten we dan op zoek gaan naar de riverside camping en daar de groeten doen van onze gids. Zo gezegt zo gedaan. Het was een ritje van 1,5 uur dus tegen zevenen kwamen we daar aan. Hier bleek onze gids wel bekend te zijn. Er hing een foto van hem aan de muur waarop hij van een waterval ging van 11,5 meter met een kajak. Als je dat al spannend vindt dan is dat het al helemaal. Onze gids had namelijk al een filmpje laten zien van een maat van hem die 21 was geworden. Blijkbaar moet je dan iets stoms doen hier want hij is namelijk ook van die waterval afgegaan. Hij is het alleen gaan doen op een opblaasbare orka. Helemaal gek zo'n gast, daarna moest hij ook nog een kan bier leegdrinken, pastte 7 bier in, is schijnbaar traditie.
We kregen weer een mooi plaatsje toegewezen. Nog even een pan macaroni klaar gemaakt en verder niets meer gedaan deze avond.


Dinsdag 11 November

Vandaag staat er niet veel op het programma. Rustig aan wakker geworden om vervolgens op weg te gaan naar het Westland park aan de west kust. Rond een uur of twaalf kwamen we aan in Greymouth. Een redelijk groot stadje, voor Nieuw-Zeelandse begrippen, waar we eerst wat boodschappen hebben gedaan en daarna lekker wat gegeten en gedronken hebben. Na een kleine 2 uur zijn we weer ons campertje ingestapt voor de laatste 155 km van die dag met als eindbestemming Franz Josef. Hier staat voor morgen een helicoptervlucht gepland mits het weer dit toe laat want vandaag is het nog niet veel. Veel regen en wind dus laten we hopen dat het morgen wat beter zal zijn. Toch nog 2,5 uur gedaan over deze 155 km maar goed we zijn er weer dus nu weer lekker onderuit gezakt in de camper en kijken wat de dag van morgen ons weer brengt.


Woensdag 12 november

Half acht ging de wekker en warempel ik moest er wakker van worden. Het lijkt net of we tot rust aan het komen zijn. Gauw uit het raampje gekeken hoe het weer is. Helaas alles bewolkt en nog steeds af en toe regen. Maar positief als we zijn toch maar gelijk uit bed gestapt, douche, ontbijten alles inpakken en op weg naar Fox Glacier om te kijken hoe het weer daar is. Aan gekomen bij het kantoor van mountain helicopters kregen we te horen dat het te slecht was om de vlucht te maken. Ze stelde voor om in de buurt te blijven en te hopen dat het nog wat zou opklaren. We hadden er eigenlijk een hard hoofd in maar goed als het niet door zou gaan hadden we besloten om door te rijden naar Queenstown en zouden we geen haast hebben. Dus maar een cafe op gezocht, bakje koffie en een bakje hete chocolade voor de vrouw en wachten maar. Nadat ik terug kwam van de wc had Linda ondertussen vrienden gemaakt met 2 amerikanen die ook een plek zochten om een bak koffie te doen. Om half 11 zijn we weer terug gegaan naar het kantoor. Helaas was het nog steeds niet opgeklaard. Wel stond dit keer de piloot erbij. Hij vertelde dat het waarschijnlijk beter zou worden zo rond 12 uur. Dus nog maar een uur gewacht, want hij zei dat hij bijna wel zeker een kortere vlucht kon aanbieden. We zijn nu eerst maar een kortere wandeling gaan maken in een bos vlakbij om de tijd wat te doden. Net voordat we terug waren in het dorpje ging mijn telefoon over. Net te laat met oppakken maar het kon niemand anders zijn dan de gast van de helicopter. En ja hoor de piloot had een korte vlucht met een paar andere mensen gemaakt en had gezien dat het bovenop de bergen was opgeklaard. Dus wij werden snel naar de helikopter gebracht en samen met 2 mensen uit Chigago stegen we op richting mount Cook. De piloot kreeg gelijk en heeft ons een prachtige vlucht bezorgt. We waren zelfs de eerste die dag die landen op een stuk berg. Wel mooi als je als eerste door de verse sneeuw mag lopen en dan ook nog eens een uitzicht wat je ook niet elke dag mee maakt. Na nog naar bijna 3 km hoogte te zijn geklommen en over een gletsjer te zijn gegaan eindigde onze vlucht na 40 minuten weer in Fox Glacier.
Na deze geweldige ervaring hebben we onze weg vervolgt. Dit zou nog een rit van een uurtje of vier worden (uiteindelijk 5 vanwege linda's fanatisme voor watervallen en foto's maken). Maar genoeg afwisselen met z'n tweeën en dan overleven we ook dit wel weer. De rit heeft ons langs een stuk kust gebracht met mooie stranden en lekkere hoge golven. Ook moesten we nog een heel stuk door de bergen om te komen waar we wilden zijn, namelijk Queenstown. Hier op zoek naar een plek om de nacht door te brengen en alvast maar eens gaan bedenken wat we de dag erna willen gaan. We zijn uiteindelijk in een klein plaatsje net buiten Queenstown uit gekomen genaamd Arrowtown. Goede ontvangst, nette camping ik zeg goed geregeld van ons zelf.