Dag 19 t/m 21
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Linda
21 November 2014 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Woensdag 19 November
Helaas zat vandaag het weer niet mee. Linda wilde graag gaan paardrijden en het leek even op te klaren maar dat was maar voor korte duur. Dus besloten we om maar door te trekken op zoek naar de volgende plaats. Allereerst zijn we naar Lake Tekapo gereden. Onderweg wat foto's genomen van de bergen die wel zichtbaar waren en van de paars/blauwe bloemen waar Linda al een tijdje op aasde. In Lake Tekapo was niet heel veel bijzonders op het kerkje na. Het kerkje, genaamd "church of the good shephard," is een klein gemetseld van grote stenen kerk die erg in trek is bij de locals om er te trouwen. Er was toevallig ook een bruiloft bezig maar dat leek meer voor de show want ze hadden maar 10 gasten. Niet dat er veel meer in pastte maar toch. Na dit dorpje gingen we door naar de volgende genaamd Geraldine ( of zo dat Linda het kon onthouden, Grenadine). Hier had ik het plan om een avontuurlijk tripje te gaan boeken namelijk cayoning. Dit houdt in dat je jezelf in een wetsuit steekt en een paar uur lang gaat lopen klouteren en glijden van watervallen en noem maar op in een vallei. Helaas had ik niet goed op internet gekeken en was hier alleen een oppikpunt. Ik heb nog geprobeert te bellen maar helaas werd er niet opgenomen. Het was ondertussen ook al wat later in de middag maar we hebben toch maar besloten om nog een stuk door te rijden. We hadden eerst nog het idee om de dag erna "Arthurs Pass" te gaan doen, maar omdat dit minimaal een rit van zes uur zou worden, en daarna nog een paar om op de volgende bestemming te komen, zagen we hier ook maar vanaf. Linda zat hem ondertussen wel te knijpen want de brandstof begon op te raken en we zaten in the middle of nowhere. Gelukkig kwamen we op tijd en tankstation tegen en wel in het prachtige plaatsje "Springfield." En ja hoor zoals je kon verwachten hadden ze een mega donut staan waar je mee op de foto kon en een Homer café. Uiteindelijk tegen zevenen kwamen we aan in Rangiora. Gauw een mooi plekje uitgezocht voor de camper en snel koken want ik kreeg toch best wel honger. Toen we goed en wel aan het eten waren kregen we toch een hagelbui op ons kot waar we in zaten. Deze bui was zo hevig dat we elkaar niet meer konden verstaan zo hard kletterde de hagelstenen op de golfplaten. Gelukkig voor ons was de bui weer ver over toen we naar onze camper terug liepen.
Donderdag 20 november
Omdat we een dag voor liepen op schema heb ik vandaag eerst gebeld naar het zeerobben zwemmen om te vragen of we niet as vrijdag ipv as zondag met hun mee konden. Dit was gelukkig geen probleem en konden we verder met de planning zoals we die gisteravond hadden gemaakt. Alleereerst zijn we op weg gegaan naar Hamner Springs. Dit was een kleine 2 uur rijden en een beetje van onze koers af, maar het was voor een goed doel. Wij zijn hier namelijk naar de thermo pools gegaan. Nadat we ons omgekleed hadden gingen we vol goede moed richting glijbanen (hadden we extra voor betaald dus moet je ze ook even doen, toch). Linda had het briljante idee om eerst het naast gelegen kinderbadje te doen want dat is altijd zo lekker warm. Het was vandaag niet zo gek denderend weer dus het leek aanvankelijk een goed idee. Het was ook heerlijk warm. Alleen helaas voor ons toen we de trap opliepen naar de glijbanen stak er een wind op die het heeel koud maakte. Wel had linda de onderwatercamera meegepakt en konden we wat geinige filmpjes en foto's nemen van de ritten naar beneden. Net twee van die kleine kinderen wij. De grootste lol met een rubberen band voor twee en een camera. Ook nog even vrienden gemaakt met een kind van 10 die daar op kamp was. Terwijl Linda beneden bleef wachten heb ik nog een wedstrijdje van de glijbanen gedaan met hem, lachen joh. Hierna zijn we gauw naar een ander bad gelopen. Deze was een stuk aangenamer met z'n 38 graden. Heerlijk genoten hier in dit park. Allemaal verschillende mineraal baden met verschillende temperaturen oplopend tot 42 graden. We hadden ook nog een half uur een prive bad. Lekker warm bad voor z'n tweeën en even niet dat gegil van kinderen om je heen. Helemaal "zen" zijn we om vier uur weer in de camper gestapt om naar Kaikoura af te reizen. Onderweg toch nog even gestopt om een schaap op de foto te zetten want je kan niet uit Nieuw-Zeeland zijn vertrokken zonder dat je een schaap heb gefotograveerd natuurlijk. In Kaikoura hadden we ook al een camping geboekt alleen waren we hier ook weer een dag te vroeg. Ook hier gelukkig geen probleem en hebben we weer een mooi plekje toegewezen gekregen. 'S avonds nog even het stadje in geweest en voor de verandering eens fish and chips gegeten bij de nummer 1 tent van het zuidelijk eiland. Vis was prima, frietjes waardeloos dus wil niet weten hoe de rest van Nieuw-Zeeland zijn fish and chips maakt/eet.
Vrijdag 21 November
Vandaag om half negen een telefoontje gepleegt om te horen of het door ging. En ja hoor we mochten gaan zwemmen met de zee robben. Gauw ontbijtje naar binnen, tas gepakt en naar het centrum gelopen. Hier aangekomen kregen we onze spullen die we nodig hadden om te gaan zwemmen. Wetsuit met jacket, schoenen, sokken, handschoenen en natuurlijk een duikbril met snorkel. Het zonnetje begon ook redelijk te schijnen waardoor de temperatuur aardig begon op te lopen in je wetsuit. Gelukkig hebben we hier al wat ervaring mee dus hadden wij de helft al uitgelaten. Nadat ook de rest van de groep alle spullen bij elkaar had verzameld gingen we op weg naar de boten. Gelukkig werden we in twee groepen opgedeeld anders zou het wel heel druk geworden zijn. Wij mochten in de boot samen met de eigenaar en 5 andere. Na 10 minuten varen kwamen we bij de eerste zee robben aan. Deze lagen op hun dooie gemakje nog op de rotsen dus zijn we verder gegaan. In een kleine baai kwamen we wel een paar zee robben tegen die in het water lagen. Dus gauw de laatste instructies mee gekregen zoals geen zee robben pesten, niet aanraken, niet op het land de macho gaan uithangen maar gewoon relaxed naast hun blijven zwemmen en een 3 meter afstand houden. Toch blijkt dat als je met zeven man tegelijk je naar 1 zeerob toe zwemt dit niet handig is. Je zit elkaar in de pad en de zeerob vindt het ook te druk en is zo weer vertrokken. Ook hier hebben we gelukkig al een beetje ervaring mee en we hadden al tegen elkaar gezegt dat we ons een beetje afzijdig zouden houden en dat we dan vanzelf onze kans zouden krijgen als we geduld hadden. En ja hoor ons geduld werd beloond. De rest van de groep deed precies wat we verwachtte en jaagde bijna de zeerob zo onze armen in. Toen deze weg was kregen we in het uur erna nog meerde zeerobben op bezoek. Linda heeft er eentje van heel dicht bij kunnen vastleggen op de camera. En uiteraard had ze weer geluk want recht voor haar neus gingen er twee spelen met elkaar. Ook hadden we geluk dat het zicht heel goed was die dag, een meter of 7 á 8. Ik had het op een gegeven moment wel gezien en bleef een beetje in de buurt van de boot dobberen. Op een gegeven moment riep de gids mij en zei dat als ik er 1 voor mij zelf wilde ik om de boot heen moest zwemmen. Daar aangekomen kwam er inderdaad eentje aan gezwommen. Omdat ik maar alleen was en mij totaal niet bewoog werd ik blijkbaar interessant. De zee rob bleef een hele tijd bij mij. Keek me aan en kwam ook nog een keer recht op me afgezwommen. Ook kwam er op een moment een andere uit omze groep erbij maar ook die gozer bleef gelukkig heel rustig en hadden wij mooi even onze prive rob. Nadat ik Linda had terug gevonden en we weer in de boot waren kon ik de foto's en filmpjes tetug kijken. En ze heeft weer haar best gedaan hoor. Een paar hele coole filmpje en 1 hele gave foto van de twee zee robben bij elkaar. De gids zei dat we weer heel erg veel geluk hadden met deze ervaring. Helaas voor de andere boot waren die wat minder gelukkig maar hun kregen nog wel de kans om in hetzelfde gebied als ons nog een poging te wagen. Wij waren ondertussen al aardig koud geworden en konden lekker terug om gauw in de warme douche te stappen. Terug bij de camper hebben we wat gegeten en besloten om maar even van het lekkere weer te genieten en een paar uurtjes niks te doen. Handdoekje wegggelegt en boekje erbij en zonnen maar. Ook nog even het zwembad in om weer af te koelen om vervolgens te gaan douchen. Deze avond hebben we nog wat geshopt en zijn we lekker uit eten geweest. Nu moe maar voldaan verslag geschreven (moest nog 3 dagen inhalen) en zo nog een poging wagen om alsnog canyoning te regelen voor as maandag om daarna op tijd naar bed te gaan want morgen om 07.15 uur moeten we weer parraat staan om walvissen te gaan spotten.
Helaas zat vandaag het weer niet mee. Linda wilde graag gaan paardrijden en het leek even op te klaren maar dat was maar voor korte duur. Dus besloten we om maar door te trekken op zoek naar de volgende plaats. Allereerst zijn we naar Lake Tekapo gereden. Onderweg wat foto's genomen van de bergen die wel zichtbaar waren en van de paars/blauwe bloemen waar Linda al een tijdje op aasde. In Lake Tekapo was niet heel veel bijzonders op het kerkje na. Het kerkje, genaamd "church of the good shephard," is een klein gemetseld van grote stenen kerk die erg in trek is bij de locals om er te trouwen. Er was toevallig ook een bruiloft bezig maar dat leek meer voor de show want ze hadden maar 10 gasten. Niet dat er veel meer in pastte maar toch. Na dit dorpje gingen we door naar de volgende genaamd Geraldine ( of zo dat Linda het kon onthouden, Grenadine). Hier had ik het plan om een avontuurlijk tripje te gaan boeken namelijk cayoning. Dit houdt in dat je jezelf in een wetsuit steekt en een paar uur lang gaat lopen klouteren en glijden van watervallen en noem maar op in een vallei. Helaas had ik niet goed op internet gekeken en was hier alleen een oppikpunt. Ik heb nog geprobeert te bellen maar helaas werd er niet opgenomen. Het was ondertussen ook al wat later in de middag maar we hebben toch maar besloten om nog een stuk door te rijden. We hadden eerst nog het idee om de dag erna "Arthurs Pass" te gaan doen, maar omdat dit minimaal een rit van zes uur zou worden, en daarna nog een paar om op de volgende bestemming te komen, zagen we hier ook maar vanaf. Linda zat hem ondertussen wel te knijpen want de brandstof begon op te raken en we zaten in the middle of nowhere. Gelukkig kwamen we op tijd en tankstation tegen en wel in het prachtige plaatsje "Springfield." En ja hoor zoals je kon verwachten hadden ze een mega donut staan waar je mee op de foto kon en een Homer café. Uiteindelijk tegen zevenen kwamen we aan in Rangiora. Gauw een mooi plekje uitgezocht voor de camper en snel koken want ik kreeg toch best wel honger. Toen we goed en wel aan het eten waren kregen we toch een hagelbui op ons kot waar we in zaten. Deze bui was zo hevig dat we elkaar niet meer konden verstaan zo hard kletterde de hagelstenen op de golfplaten. Gelukkig voor ons was de bui weer ver over toen we naar onze camper terug liepen.
Donderdag 20 november
Omdat we een dag voor liepen op schema heb ik vandaag eerst gebeld naar het zeerobben zwemmen om te vragen of we niet as vrijdag ipv as zondag met hun mee konden. Dit was gelukkig geen probleem en konden we verder met de planning zoals we die gisteravond hadden gemaakt. Alleereerst zijn we op weg gegaan naar Hamner Springs. Dit was een kleine 2 uur rijden en een beetje van onze koers af, maar het was voor een goed doel. Wij zijn hier namelijk naar de thermo pools gegaan. Nadat we ons omgekleed hadden gingen we vol goede moed richting glijbanen (hadden we extra voor betaald dus moet je ze ook even doen, toch). Linda had het briljante idee om eerst het naast gelegen kinderbadje te doen want dat is altijd zo lekker warm. Het was vandaag niet zo gek denderend weer dus het leek aanvankelijk een goed idee. Het was ook heerlijk warm. Alleen helaas voor ons toen we de trap opliepen naar de glijbanen stak er een wind op die het heeel koud maakte. Wel had linda de onderwatercamera meegepakt en konden we wat geinige filmpjes en foto's nemen van de ritten naar beneden. Net twee van die kleine kinderen wij. De grootste lol met een rubberen band voor twee en een camera. Ook nog even vrienden gemaakt met een kind van 10 die daar op kamp was. Terwijl Linda beneden bleef wachten heb ik nog een wedstrijdje van de glijbanen gedaan met hem, lachen joh. Hierna zijn we gauw naar een ander bad gelopen. Deze was een stuk aangenamer met z'n 38 graden. Heerlijk genoten hier in dit park. Allemaal verschillende mineraal baden met verschillende temperaturen oplopend tot 42 graden. We hadden ook nog een half uur een prive bad. Lekker warm bad voor z'n tweeën en even niet dat gegil van kinderen om je heen. Helemaal "zen" zijn we om vier uur weer in de camper gestapt om naar Kaikoura af te reizen. Onderweg toch nog even gestopt om een schaap op de foto te zetten want je kan niet uit Nieuw-Zeeland zijn vertrokken zonder dat je een schaap heb gefotograveerd natuurlijk. In Kaikoura hadden we ook al een camping geboekt alleen waren we hier ook weer een dag te vroeg. Ook hier gelukkig geen probleem en hebben we weer een mooi plekje toegewezen gekregen. 'S avonds nog even het stadje in geweest en voor de verandering eens fish and chips gegeten bij de nummer 1 tent van het zuidelijk eiland. Vis was prima, frietjes waardeloos dus wil niet weten hoe de rest van Nieuw-Zeeland zijn fish and chips maakt/eet.
Vrijdag 21 November
Vandaag om half negen een telefoontje gepleegt om te horen of het door ging. En ja hoor we mochten gaan zwemmen met de zee robben. Gauw ontbijtje naar binnen, tas gepakt en naar het centrum gelopen. Hier aangekomen kregen we onze spullen die we nodig hadden om te gaan zwemmen. Wetsuit met jacket, schoenen, sokken, handschoenen en natuurlijk een duikbril met snorkel. Het zonnetje begon ook redelijk te schijnen waardoor de temperatuur aardig begon op te lopen in je wetsuit. Gelukkig hebben we hier al wat ervaring mee dus hadden wij de helft al uitgelaten. Nadat ook de rest van de groep alle spullen bij elkaar had verzameld gingen we op weg naar de boten. Gelukkig werden we in twee groepen opgedeeld anders zou het wel heel druk geworden zijn. Wij mochten in de boot samen met de eigenaar en 5 andere. Na 10 minuten varen kwamen we bij de eerste zee robben aan. Deze lagen op hun dooie gemakje nog op de rotsen dus zijn we verder gegaan. In een kleine baai kwamen we wel een paar zee robben tegen die in het water lagen. Dus gauw de laatste instructies mee gekregen zoals geen zee robben pesten, niet aanraken, niet op het land de macho gaan uithangen maar gewoon relaxed naast hun blijven zwemmen en een 3 meter afstand houden. Toch blijkt dat als je met zeven man tegelijk je naar 1 zeerob toe zwemt dit niet handig is. Je zit elkaar in de pad en de zeerob vindt het ook te druk en is zo weer vertrokken. Ook hier hebben we gelukkig al een beetje ervaring mee en we hadden al tegen elkaar gezegt dat we ons een beetje afzijdig zouden houden en dat we dan vanzelf onze kans zouden krijgen als we geduld hadden. En ja hoor ons geduld werd beloond. De rest van de groep deed precies wat we verwachtte en jaagde bijna de zeerob zo onze armen in. Toen deze weg was kregen we in het uur erna nog meerde zeerobben op bezoek. Linda heeft er eentje van heel dicht bij kunnen vastleggen op de camera. En uiteraard had ze weer geluk want recht voor haar neus gingen er twee spelen met elkaar. Ook hadden we geluk dat het zicht heel goed was die dag, een meter of 7 á 8. Ik had het op een gegeven moment wel gezien en bleef een beetje in de buurt van de boot dobberen. Op een gegeven moment riep de gids mij en zei dat als ik er 1 voor mij zelf wilde ik om de boot heen moest zwemmen. Daar aangekomen kwam er inderdaad eentje aan gezwommen. Omdat ik maar alleen was en mij totaal niet bewoog werd ik blijkbaar interessant. De zee rob bleef een hele tijd bij mij. Keek me aan en kwam ook nog een keer recht op me afgezwommen. Ook kwam er op een moment een andere uit omze groep erbij maar ook die gozer bleef gelukkig heel rustig en hadden wij mooi even onze prive rob. Nadat ik Linda had terug gevonden en we weer in de boot waren kon ik de foto's en filmpjes tetug kijken. En ze heeft weer haar best gedaan hoor. Een paar hele coole filmpje en 1 hele gave foto van de twee zee robben bij elkaar. De gids zei dat we weer heel erg veel geluk hadden met deze ervaring. Helaas voor de andere boot waren die wat minder gelukkig maar hun kregen nog wel de kans om in hetzelfde gebied als ons nog een poging te wagen. Wij waren ondertussen al aardig koud geworden en konden lekker terug om gauw in de warme douche te stappen. Terug bij de camper hebben we wat gegeten en besloten om maar even van het lekkere weer te genieten en een paar uurtjes niks te doen. Handdoekje wegggelegt en boekje erbij en zonnen maar. Ook nog even het zwembad in om weer af te koelen om vervolgens te gaan douchen. Deze avond hebben we nog wat geshopt en zijn we lekker uit eten geweest. Nu moe maar voldaan verslag geschreven (moest nog 3 dagen inhalen) en zo nog een poging wagen om alsnog canyoning te regelen voor as maandag om daarna op tijd naar bed te gaan want morgen om 07.15 uur moeten we weer parraat staan om walvissen te gaan spotten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
