Dag 15 t/m 18

Zaterdag 15 November

Ik moet toch terug komen op mijn verslag van gisteren. Om 2 uur in de nacht was het zo hard aan het waaien en regenen dat wij er alllebei van wakker lagen omdat de camper helemaal op en neer geschud werd. Het viel nog niet tegen dat we nog steeds op dezelfde plek stonden. Uiteindelijk heb ik maar alle kleren incl regenpak aan getrokken om naar de wc te gaan. Ik werd bijna omver geblazen door de wind maar heb het toch nog gered. Toen ik terug kwam zag ik een mede campervan rijder zijn wagen verplaatsen omdat hij midden tussen de bomen stond en dat blijkbaar toch wat te gevaarlijk begon te vinden. Uiteindelijk ging de wind wat liggen en konden we gelukkig weer verder slapen. Vandaag hadden we pas om 11.45 uur een cruise door de fjorden gepland staan dus maar lekker rustig aan gedaan deze ochtend. Op de boot kregen we ook een lunch aangeboden (lees zelf betaald). Ondertussen was het weer weer verder verslechterd. Dit gaf wel een hele andere kijk op de fjorden. Langs alle kanten kwam het water van de bergen af zetten wat resulteerde in prachtige watervallen. Na een uurtje of twee in de regen en wind te hebben gestaan kwamen we aan bij het "discovery centre." Dit is een drijvend onderzoeks/voorlichtingscentrum. Na een korte uitleg over de omgeving mochten we de trappen afdalen naar zo'n 9 meter onder de zeespiegel. Hier hadden ze een kunstmatig rif aangelegd wat je door een twintigtal ramen kon bekijken. Dit alles was best mooi aangelegt en je zag er van alles op af komen. Na nog even opgewarmt te zijn bij een grote hete lucht blower vervolgde we onze boottocht richting de haven. Omdat het zo'n slecht weer was hebben we maar besloten om terug te gaan naar de camping en daar met een bak koffie en thee de rest van de middag door te brengen. Uiteindelijk zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan omdat de dag erop de wekker om vijf uur af zou gaan.

Zondag 16 November

Vandaag werden we gewekt door een Kea die het dakraam van onze camper aan het slopen was. Nadat we deze weg gejaagt hadden kwam ik tot het besef dat mijn wekker niet was af gegaan. Blijkbaar was mijn telefoon die nacht uit gevallen. Wel balen want ik had met mijn broer afgesproken om te skypen zodat ik mijn moeder kon feliciteren met haar verjaardag. Wel nog gauw een poging gewaagt maar hij was helaas al weer weg bij mijn moeder. Niets aan te doen helaas (sorry nogmaals broeder). Wel waren we gelukkig nog op tijd voor onze afspraak die ochtend. We zijn namelijk gaan zee kajakken. Om half zeven werden we opgehaald samen met 2 amerikanen en 2 fransen. Op de plaats waar we vertrokken kregen we wat andere kleren. Een prachtig mooi gestreepte thermobroek met bij passend thermoshirt. Gelukkig ook nog een trui, reddingsvest, regenjas, en om het helemaal af te maken een soort van afdekzeiltje om je droog te houden in je kajak. Het begon gelijk al goed toen we in de kajak zatten. Ik verloor mijn biddon. Daarna was ik de pedalen kwijt die je nodig had om het roer te bedienen, maar uiteindelijk konden we aan de slag. Er stond een uurtje of vier pedelen voor de boeg. Het weer was een stuk beter als de dag ervoor. Zonnetje, stroming mee en weinig wind ideaal voor een dagje kajakken. Toen we goed en wel een bocht om waren konden we in de verte een waterval zien. De gids vroeg aan ons hoe ver we zouden inschatten dat die waterval van ons verwijderd zou zijn. Wij zeiden dat het ong 1,5 km zou zijn, de Fransen zeiden 1 km en de Amerikanen zeiden 1 mile. Bleek het dus gewoon 10 km te zijn. We zaten er zo ver naast omdat we tussen reusachtige fjorden aan het varen waren en je dus geen idee heb van afstand en grootte van dingen. Op en gegeven moment nadat ik Linda al onder een waterval had laten douchen kwamen we een paar zeerobben tegen. Eerst op het land en een stukje verder kwamen ze in een keer voorbij gezwommen. Onze gids wist precies waar ze naar toe gingen en ja hoor een paar minuten later zagen we ze op een ander stuk rots liggen waar er nog 3 lagen. Hier stopte we om wat foto's te nemen. We hoorde op een gegeven wat vlak naast onze kajak. Linda zag nog net een vin van een dolfijn wegschieten onder onze kajak door. Onze gids had het ook gezien maar helaas was dat ook gelijk het laatste wat we gezien hebben van de dolfijn. Na nog heel wat watervallen, waarvan 1 flinke waar we toch nog even onderdoor gevaren zijn, kwamen we op het eind van het fjord uit en konden we de open zee zien. Omdat we aardig door gepeddelt hadden gingen we nog een stukje verder en kwamen daar nog een paar pinguïns tegen. Grappige beestjes vooral als ze over de rotsen springen. Na een 25 minuten in de watertaxi kwamen we weer terug op het punt waar we vertrokken waren. Hier moesten we helaas ons prachtige tenue weer inleveren en zat het er weer op. Terug gekomen op de camping eerst wat gegeten en toen ben ik de afwas gaan doen. Tegen de tijd dat ik terug kwam lag Linda lekker een dutje te doen in de camper en heb ik haar maar even lekker laten liggen. Ik zelf ben iets verderop aan de kant van een beekje in de zon gaan zitten en ook maar mijn rust gepakt. Na een uurtje waren we allebei weer bekwaam om wat te gaan doen en zijn we nog wat gaan wandelen in de omgeving. Vandaag met het eten lekker makkelijk wat besteld in het cafétje wat trouwens prima te eten was gezien de middelen die ze hadden om het bereidden voor ons. Ook maar een biertje erbij genomen wat ja het is toch vakantie. We hebben beide ons eerste boek uitgelezen wat betekent dat we genoeg rust pakken (niet slecht van ons toch). Morgen op weg naar waarschijnlijk Cromwell met als tussenstop de bungeejump in Queenstown.

Maandag 17 november

Rond een uur of negen waren we helemaal gesteld om weer te gaan rijden. Precies op schema want de avond ervoor hadden we bedacht dat 9 uur een mooie tijd was om weer op weg te gaan. Ik had de eerste 120 km richting Te Anau voor mijn rekening genomen. Omdat Linda hier wel zeeziek van werd heeft zij het daarna over genomen om de volgende 170 km te rijden. Nu kon ze ook mooi het stuk zien wat ze op de heenreis gemist had. Tegen een uur of half twee kwamen we bij de bungeejump brug uit. Hier eerst een paar mensen bekeken die eraf sprongen. Toen zijn we wat gaan drinken om vervolgens te besluiten dat we het toch niet gingen doen. Linda vondt het teveel geld voor iets waar ze weinig plezier uit kon halen. En ik zou het alleen leuk vinden als ik met haar die ervaring kon delen dan alleen maar het verhaal te vertellen aan haar. Dus we hebben besloten om naar iets op zoek te gaan waar we allebei plezier aan zouden beleven. Dus we zijn maar door gereden naar Mount Cook. Hier zouden we eigenlijk pas dinsdagavond aan komen, maar gelukkig was er plek zat en konden we onze reservering een dag naar voren halen. Omdat we uiteindelijk een km of 500 erop hadden zitten hebben deze avond maar ons gemak maar gehouden en zijn we lekker op tijd naar bed gegaan.

Dinsdag 18 November

Vandaag werden we gelukkig gewekt door de zon (er was namelijk aardig wat slecht weer voorspelt). Linda heeft gauw haar camera gepakt voor wat foto's van de omgeving, terwijl ik alvast alles deed verbouwen om te kunnen ontbijten. Ze zei dat ze zo terug zou zijn maar na 30 minuten ben ik toch maar wat toast gaan maken en heb een bak koffie gezet voor mezelf. Na een kwartier kwam ze toch ook maar ontbijten want we zouden nog een wandeling gaan maken vandaag in "hooker valley." We moesten een 25 km rijden voordat we bij het beginpunt waren. Het weer zag er dreigend uit hier dus hadden we ons goed aangekleed. Regenbroek, regenjas, zonnebril (nieuwe voor Linda gekocht die was die van haar kwijt geraakt met kajakken) en een pet op. Toch voor de zekerheid ook zonnebrand opgesmeerd. De eerste 10 minuten hadden we wat regen maar daarna klaarde het op en hebben we heerlijk wandelweer gehad. Na 1,5 uur kwamen we, na een prachtig pad te hebben gevolgt, aan op het einde van dit pad. Dit pad kwam uit bij een groot bergmeer waar nog ijsrotsen in dreven. Mooi uitzicht ook op Mount Cook, die ondertussen uit de wolken was. Hier hebben we een goede 3 kwartier rond gehangen en een soort van lunch genoten. Tegen de tijd dat we weer terug waren bij de camper was de vallei achter ons helemaal aan het dicht trekken en was het wat gaan hagelen. Balen voor de mensen die we nu nog tegen kwamen die nog op de heenreis waren. We zijn nu eerst naar Mount Cook village gereden op zoek naar een café om wat te drinken. Allereerst vonden we het bezoekerscentrum. Net zoals de vorige die we bezocht hadden was ook deze reuze interessant om eens in rond te lopen. Van alles over de eerste bergbeklimmers die hier actief waren inclusief de uitrusting waar ze het toendertijd mee moesten doen. Wat was dat afzien voor hun volgens mij. Na dit educatief momentje hebben we een café gevonden en lekker een bakkie gescoord. Het was ondertussen half vier geworden en tijd om weer richting de camping te vertrekken. We zijn nog gestopt in de "Tasman valley" om nog 2 kleine wandelingen te maken. Niet zo mooi als de eerste van vandaag, maar het heeft ons weer 1 uur bezig gehouden. Aangekomen op de camping daar ook nog even een bakkie gedaan zodat we wat konden internetten om iets voor de komende dagen op te gaan zoeken. Uitkomst van deze sessie volgt hopelijk in de komende reisverslagen. Nu eerst wat eten en opfrissen. Ondertussen is de bui ook tot de camping gekomen en hebben we zo'n beetje het enigste natuurverschijnsel meegemaakt wat we nog niet op de lijst hadden staan, onweer.