Dag 6 t/m 9

Donderdag 6 November t/m 9 November


Donderdag 6 november

Na deze ochtend lekker op het gemak wakker te zijn geworden zijn we vertrokken richting Whakapapa. Van hier uit hebben we de tip gekregen om een wandeltocht te gaan maken richting de tama meren. Deze meren zijn gelegen in het gebied waar ook een deel van the lord of the rings zijn opgenomen. Hier heet het berg tongariro in de film is het mount doom. Gelukkig was het weer al iets beter geworden en was het ondertussen vrij droog. Wel had het aardig gesneeuwd vannacht en waren er hier en daar de eerste sneeuwpoppen te zien. Na nog even een bezoek te hebben gebracht aan het visitors centre zijn we aan onze wandeltocht begonnen. Vanwege de sneeuw had het pad wel wat extra's gekregen. Het eerste deel liep door het bos langs een beekje. Na ongeveer een uur kwamen we bij een waterval uit. Deze was vanwege het smeltwater van de sneeuw van die nacht ervoor best wel uitgebreid en mooi om te zien. Na een korte pauze en de nodige foto's vervolgde we onze weg. We hadden nu de keus om terug te gaan naar het dorp of door te gaan naar het meer. We hebben voor de laatste optie gekozen. Dit betekende wel dat er een extra 4 uur aan de tocht werd toegevoegd. Maar goed als je er dan toch bent. We waren wel blij dat we wat later van start waren gegaan want nu hadden de mensen voor ons al mooi het pad zichtbaar gemaakt. Deze was namelijk helemaal onder gesneeuwd. Dit pad liep over bergen en beekjes en was prachtig om te zien met " Mount Doom" op de achtergrond om het plaatje compleet te maken. Na nog even een spannend momentje te hebben mee gemaakt, het oversteken van een beekje over glibberige stenen, kwamen we na ongeveer een uur en 3 kwartier aan bij het onderste meer. Prachtig gelegen bergmeer omringt door besneeuwde bergtoppen. Hier hebben we besloten om niet meer verder te gaan naar het bovenste meer. Het pad wat daar liep was nog onder gesneeuwd ena de sneeuw zou tot aan ons knieen komen. Wijndus maar wijselijk omgedraaid en terug gegaan naar de waterval. De terugreis ging een stuk sneller dan verwacht en na een uur en een kwartier waren we alweer terug. Wel hadden we al tig keer van uitrusting gewisseld. De ene keer was het zo warm dat een t-shirt en jas voldoende waren en de andere keer moest je je trui aan doen, sjaal om en handschoenen aan zo koud dat het was. Ondertussen hadden we ook nog wat sneeuwval mee gemaakt en tegen de tijd dat we bij de waterval waren ook nog wat hagel. Van alles wat dus. Na een klein uurtje kwamen we weer terug bij ons campertje en na wat droge sokken aangedaan te hebben zijn we weer terug gereden naar onze camping van de dag ervoor.

Vrijdag 7 November

Vandaag staat er een reisdag voor de boeg. We moeten namelijk om kwart voor twee de pont in Wellington naar het zuider eiland zien te halen. Dit zal nog een hele opgave worden, want ik heb namelijk gisteren met de wandeltocht de zogenaamde "lasogen" opgelopen. Linda had net als ik ook een aardige zonnebrand opgelopen in haar gezicht, maar zij had gelukkig niet last van haar ogen dus kon zij ons naar de pont brengen. Om kwart over zeven zaten ze al achter het stuur. Ik kon nog geen 5 minuten mijn ogen open houden dus riep ze elke keer als we op een splitsing aan kwamen zodat ik gauw op de kaart kon kijken welke kant we op moesten. Complimenten aan linda, want om kwart over 1 stonden we netjes op tijd in de rij te wachten totdat de pont zou arriveren. Om kwart voor drie zou de pont moeten vertrekken dit werd helaas pas vier uur. Om zeven uur kwamen we uiteindelijk na een prachtige tocht tussen verschillende bergruggen, waar ik het meeste helaas net zoals jullie via de foto's van Linda zal moeten bekijken, aan in Picton op het zuider eiland. Hier hadden we gelukkig gelijk een standplaats voor de camper zodat ook Linda haar rust kon gaan pakken. Morgen weer een reisdag gepland richting Totaranui dus lekker uitslapen en zien wat de dag van morgen weer in petto heeft voor ons.

Zaterdag 8 November

Na toch nog even van de heerlijke douche te hebben genoten kon ik vandaag gelukkig het stuur weer overnemen van Linda. Via een bergweggetje zijn we op ons gemak richting de stad Nelson gereden om wat proviand in te slaan en de camper af te tanken. Om een uur of elf kwamen we hier aan en zijn we lekker op ons gemak een wandeling gaan maken door dit stadje. Na nog de starbucks een halte aangedaan te hebben zijn we toch maar de boodschappen gaan doen en gaan aftanken, want we moesten nog 150 km rijden over niet al te makkelijk begaanbare wegen. Vooral het laatste stuk was aardig aan poten. Dit bestond uit 114 bochten op een onverharde smalle weg in de bergen. Maar goed we hebben het weer overleefd en het was toch zeker de moeite waard, want wat een uitzicht hebben we hier zeg. Achter ons uitzicht op de bergen en voor ons na ong een wandeling van zeker 20 seconde een goudgeel strand in een baai gelegen aan de Tasman zee. Hier hebben we de rest van de dag doorgebracht en gaan we morgen de omgeving eens verkennen.


Zondag 9 November

Eindelijk eens lekker uitgeslapen tot half negen. Ondertussen was de zon aardig zijn best aan het doen om het ons zo goed mogelijk naar ons zin te laten krijgen hier zo. Na het ontbijt zijn we eerst eens gaan kijken of we het geregeld konden krijgen om morgen te gaan zee kajakken. Bij het eerste bedrijf ging het niet, maar bij de tweede gelukkig wel. Dit betekende helaas alleen wel dat we onze planning moesten omgooien en niet dinsdag maar vandaag alweer weg te moeten gaan van deze prachtige plek. Maar we wilde toch wel heel graag naar de robben gaan kijken die je met het kajakken tegen komt. Dus nog maar even genoten van de omgeving, een wandeling door de bergen gemaakt en onze spullen weer opgepakt en alle 114 bochten terug gereden richting Motueka voor onze volgende stop.